Een baby wordt geboren met een zeer compleet pakket aan instincten en reflexen om te waarborgen dat hij kan overleven in en zich kan aanpassen aan een leven buiten de baarmoeder. Dit pakket van evolutionaire overlevings- en aanpassingsmechanismen wordt de biologische blauwdruk van de mens genoemd en daarin liggen bepaalde verwachtingspatronen besloten. Waar volwassenen door cognitief redeneren ervoor kunnen kiezen de blauwdruk niet te volgen of deze te negeren, kan een baby dat niet. Een baby verwacht, met name gedurende de eerste levensjaren, conform zijn blauwdruk te kunnen leven. Een baby heeft anderen nodig om daarvoor de randvoorwaarden te waarborgen. De borst als bron van bescherming, koestering en mens-specifieke voeding is daarvan een essentieel onderdeel, net als intensief lichamelijk contact met de meest vertrouwde verzorger (in veel gevallen primair de moeder). Deze aspecten zorgen voor een gevoel van existentiële bestaansveiligheid in het jonge kind. Deze ervaring is de basis van een gezonde biospsychosociale ontwikkeling van de mens als geheel, met een gezonde stressregulatie en een competent immuunsysteem. Daarin kunnen fysiek en psychosociaal welbevinden elkaar over en weer dynamisch en positief beïnvloeden. Dit proces faciliteert bovendien een prosociale, empathische houding en sociaal opbouwend gedrag in de latere volwassene. Basale menselijke behoeften, verwachtingen en gedragingen worden gedurende het gehele leven in essentie gevormd door deze blauwdruk. Veel alledaagse behoeften zijn afgeleiden van de behoefte aan veiligheid, erkenning en koestering.
De Biologische blauwdruk
- Bericht auteur:Angélique
- Bericht gepubliceerd op:10 oktober 2020
- Berichtcategorie:Uncategorized